"ΔΥΟ ΚΙΘΑΡΕΣ - ΔΥΟ ΦΩΝΕΣ" ΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΚΑΡΑΒΙΩΤΗ ΣΤΗ ΜΩΒ ΣΚΗΝΗ ΤΟΥ ΚΗΠΟΥ ΤΗΣ VILLA ΡΟΔΟΠΗ ΣΤΟ ΑΡΓΟΣΤΟΛΙ / ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 6 ΣΕΠΤ. 2019, ΩΡΑ: 9 Μ.Μ./ ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

"ΔΥΟ ΚΙΘΑΡΕΣ - ΔΥΟ ΦΩΝΕΣ" ΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΚΑΡΑΒΙΩΤΗ ΣΤΗ ΜΩΒ ΣΚΗΝΗ ΤΟΥ ΚΗΠΟΥ ΤΗΣ VILLA ΡΟΔΟΠΗ ΣΤΟ ΑΡΓΟΣΤΟΛΙ

Την Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου στις 9 το βράδυ θα πραγματοποιηθεί στη "Μώβ Σκηνή" του κήπου της Σύγχρονης Πινακοθήκης Villa Ροδόπη στο Αργοστόλι ένα μουσικό ταξίδι με τους δημοφιλείς αδελφούς Καραβιώτη, οι οποίοι θα ερμηνεύσουν με τις κιθάρες τους τα δικά τους τραγούδια. 

Με αυτή την εξαιρετική μελωδική βραδιά θα ολοκληρωθεί η έκθεση ζωγραφικής με τίτλο "Τα τριαντάφυλλα / Les Roses" του εικαστικού, λογοτέχνη, θεωρητικού τέχνης Κώστα Ευαγγελάτου.

Είσοδος ελεύθερη.

----------------------------------------------

ΣΠΥΡΟΣ ΚΑΙ ΜΑΚΗΣ ΚΑΡΑΒΙΩΤΗΣ Οι αδελφοί Σπύρος & Μάκης Καραβιώτης αποτελούν αναμφισβήτητα τους σύγχρονους εκφραστές μιας μεγάλης παράδοσης στο χώρο της επτανησιακής & αθηναϊκής καντάδας, αλλά και του ελληνικού bel canto γενικότερα, που έχει τις καταβολές του από τα χρόνια της Ενετοκρατίας στα Επτάνησα. Με καταγωγή από την Κεφαλονιά, οι αδελφοί Καραβιώτη, διδάχθηκαν την επτανησιακή αρμονική πολυφωνία από την οικογένειά τους, αλλά και μέσα από τη ζωντανή παράδοση του νησιού, ενώ ταυτόχρονα, μέσω των σπουδών τους (ανώτερα θεωρητικά, μονωδία και μουσικολογία) εξέλιξαν το είδος γράφοντας δικές τους σύγχρονες καντάδες, οι οποίες έχουν ενταχθεί στη νεότερη κεφαλληνιακή μουσική παράδοση. Για τον λόγο αυτό, αλλά και επειδή εκπροσωπούν πολιτιστικά το νησί σε κάθε τους εμφάνιση θεωρούνται από πολλούς ως οι τραγουδιστές της Κεφαλονιάς. Είναι διπλωματούχοι μονωδίας με καθηγητή τον Ζάχο Τερζάκη και πτυχιούχοι ανώτερων θεωρητικών του Ελληνικού Ωδείου Αθηνών με καθηγητή τον Γιώργο Αραβίδη. Ο Σπύρος είναι αριστοπτυχιούχος του τμήματος Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών και έχει εκπονήσει τη μελέτη «Η ζωή και το έργο του Κεφαλονίτη μαέστρου και δασκάλου, Διονύση Αποστολάτου». Είναι διαχειριστές των μουσικών αρχείων των Κεφαλονιτών μαέστρων Διονύση Αποστολάτου και Νικόλαου Τσιλίφη, τα οποία ψηφιοποιούν σταδιακά ώστε στο μέλλον να είναι προσβάσιμα από κάθε ενδιαφερόμενο. Έχουν κυκλοφορήσει τρεις δίσκους, με καντάδες και δικά τους τραγούδια, με τίτλους «Τραγουδώντας την Επτάνησο», «Κεφαλονιά πατρίδα μου», «της Αγκαλιάς το λιμάνι» και ένα cd single με συνθέσεις του Νίκου Ιγνατιάδη.  Τα αδέλφια Σπύρος & Μάκης Καραβιώτης γνωστοί και ως «Οι τραγουδιστές της αγάπης» γεννήθηκαν στην Αθήνα, αλλά έζησαν στην Κεφαλονιά και το μουσικό τους αισθητήριο καλλιεργήθηκε στους ήχους της επτανησιακής αρμονίας. Έχουν κυκλοφορήσει τρεις δίσκους, με καντάδες και δικά τους τραγούδια, με τίτλους «Τραγουδώντας την Επτάνησο», «Κεφαλονιά πατρίδα μου», «της Αγκαλιάς το λιμάνι» και ένα cd single με συνθέσεις του Νίκου Ιγνατιάδη. Έχουν συνεργαστεί με καταξιωμένους καλλιτέχνες, όπως είναι οι συνθέτες Νίκος Ιγνατιάδης και Γιάννης Σπανός, ο μαέστρος Γιώργος Νιάρχος και ο δημοφιλής τραγουδιστής Αντώνης Καλογιάννης. Έχουν εμφανιστεί σε τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές, όπως «Έχει γούστο», «Επιμένουμε Ελλάδα» και «Στάση ΕΡΤ». Επίσης, έχουν δώσει πολλές συναυλίες σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας και έχουν διεκπεραιώσει άψογα ειδικές περιστάσεις κοινωνικών εκδηλώσεων που παρευρέθηκε η ελίτ της χώρας και του εξωτερικού, όπως στις οικίες των εφοπλιστών Φώτη Λυκιαρδόπουλου, Κωνσταντίνου Γουλανδρή, Περικλή Παναγόπουλου και στον γάμο του Αντώνη Ρέμου και της Υβόννης Μπόσνιακ. Στόχος τους είναι η διαφύλαξη και η προβολή της επτανησιακής & αθηναϊκής καντάδας, η ερμηνεία των ελληνικών τραγουδιών με περιεχόμενο την αγάπη και η σύνθεση δικών τους τραγουδιών, τα οποία αποτελούν πλέον τη μουσική τους ταυτότητα. Περισσότερο, όμως, από την όποια προσφορά τους στον ελληνικό πολιτισμό αποτελούν σύμβολο καλλιτεχνικού ήθους και αδερφικής αγάπης, αφού ονειρεύτηκαν και χάραξαν μαζί την μουσική τους πορεία, η οποία κλείνει φέτος τα 25 χρόνια.  Σύγχρονη Πινακοθήκη Villa Ροδόπη / Villa Rodopi art collection, Ι. Μεσολωρά 7 και  Λεωφόρος Βύρωνος,  Αργοστόλι Κεφαλονιάς. Είσοδος στον "Κήπο του Χαρίλαου-Μωβ Σκηνή" από Μαντζαβίνου 8 (πάνω από την πλατεία της Ρακαντζή, έναντι Mega)

ΟΜΙΛΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ-ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΥ, ΜΟΥΣΕΙΟΛΟΓΟΥ ΣΤΕΛΛΑΣ ΟΔ. ΛΙΑΤΟΥ ΣΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ "LES ROSES" ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΥ ΣΤΗ ΣΥΓΓΧΡΟΝΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ VILLA ΡΟΔΟΠΗ, ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2019.

Ο κήπος των Les Roses

Με τον Κώστα Ευαγγελάτο γνωριζόμαστε πάνω από 10 χρόνια  και παρακολουθώ με χαρά την πορεία και τη δραστηριότητά του, ως εικαστικό , καλλιτέχνη και κυρίως, φίλο.
Πρόσφατα μάλιστα, βρεθήκαμε στη Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά, όπου είχα τη χαρά να επιμελούμαι την έκθεση-αφιέρωμα στον Μεγάλο Μάνο Κατράκη, με υλικό από το προσωπικό του αρχείο του ηθοποιού  και ο Κώστας να παρουσιάζει την έκθεσή του  “Εξεικονίσεις Art- Est”,  ένα πολυσύνθετο εικαστικό φάσμα με 164 επιλεγμένα χαρακτηριστικά έργα του καλλιτέχνη από το 1976 μέχρι και το 2018.
Ο Κώστας Ευαγγελάτος, είναι ένας ολοκληρωμένος καλλιτέχνης, απόλυτα συνειδητοποιημένος σχεδόν από την αρχή της καλλιτεχνικής του πορείας, για το ποιος είναι  και τι αναζητά, αναγνωρίζοντας από μικρός τη φλόγα που τον κατακαίει και την ακολουθεί πιστά. Με μεγάλη ευαισθησία και αγάπη για τον τόπο του, κάθε χρόνο, χωρίς καμία υποστήριξη από τις τοπικές αρχές, με μόνη πυξίδα την περηφάνια του ως  Κεφαλονίτης, ο Κώστας συλλέγει έργα τους, παρουσιάζει και δίνει χώρο έκφρασης σε νέους καλλιτέχνες από το νησί και μας καλεί να τους γνωρίσουμε ως καλός οικοδεσπότης.
Πάντα άοκνος, δημιουργεί, εκθέτει  και δημοσιεύει, καθιστώντας το όραμά του προσιτό στο κοινό, καλώντας μας  κάθε Αυγουστιάτικη πανσέληνο στην οικία του, τη Βίλα Ροδόπη, σε μια βεγγέρα φιλίας, γνωριμίας και αισθητικής εμπειρίας. Ανήσυχο πνεύμα , παρουσιάζει σκίτσα, installations, ρεαλιστικές αποτυπώσεις και λίθινα κοσμήματα της φύσης, φτάνοντας  πια σε μια αφαιρετική και συμβολική αποτύπωση συναισθημάτων  και ιδεών. Οι φόρμες του μπορεί να είναι αφαιρετικές,  παράλληλα όμως  είναι οικείες και σχεδόν ονειρικές  και μας οδηγούν βήμα-βήμα σε ένα προσωπικό  κήπο  τέχνης, ευαισθησίας και φαντασίας.
Απόψε λοιπόν, περιδιαβαίνουμε σε ένα κήπο τριαντάφυλλων, στον κήπο των  Les Roses, ο οποίος  διηγείται ένα σωρό ιστορίες. Κάθε φύλλο μια ψευδαίσθηση, κάθε αγκάθι ένας συμβολισμός . Με κάθε πίνακα μοιάζει σαν να διαβάζουμε πέταλο-πέταλο το τριαντάφυλλο-σύμβολο, σε μια προσπάθεια να ανιχνεύσει τόσο ο ζωγράφος, όσο και ο θεατής, την αλήθεια που κρύβεται στο κέντρο του λουλουδιού, τη δική του, προσωπική , μοναδική αλήθεια που κρύβει ο καθένας μας, ανάλογα με τις αναμνήσεις που έχει συνδέσει με ένα ρόδο.
Θα είχε μάλιστα ενδιαφέρον εάν ήταν δυνατή, η καταγραφή της σύνδεσης που κάνει ο κάθε ένας από εμάς με τη λέξη «τριαντάφυλλο». Για κάποιον είναι το τριαντάφυλλο που έδωσε, εκείνο που δεν πήρε ποτέ, εκείνο που φύτεψε και προστάτευσε για να ριζώσει, ή μήπως το τριαντάφυλλο, εκείνο το κοινό και παράλληλα μοναδικό, του Μικρού Πρίγκιπα;
Με αυτόν τον τρόπο λοιπόν, ο Κώστας Ευαγγελάτος βοηθά να αναπτυχθεί ένας διάλογος του θεατή με τα έργα του, με τρόπο διαδραστικής σύνδεσης και αλληλεπίδρασης, κάτι που κρίνεται αναγκαίο προκειμένου να γίνει η τέχνη κτήμα των πολλών, κι όχι μιας ομάδας πεφωτισμένων, μιας ελίτ πνεύματος, αποστασιοποιημένης από την καθημερινότητα.
Μάλιστα, εδώ και λίγα χρόνια στο χώρο της Μουσειολογίας, εξελίσσεται ένας διάλογος σχετικά με το κατά πόσο τα μουσεία, και κατ’επέκταση οι χώροι έκθεσης, μπορούν να αλλάξουν ζωές. Can Museums change lifes? Ανιχνεύοντας στο σε χώρους τέχνης, όπως είναι και η Βίλα Ροδόπη, καταλαβαίνουμε ότι η τέχνη χρειάζεται να δημιουργήσει δεσμούς με το κοινό, ανοίγοντας ένα διάλογο βασισμένο στις προσωπικές εμπειρίες. Κατανοούμε καλύτερα ό,τι μπορούμε να το συσχετίσουμε με τις προσωπικές μας εμπειρίες.
Έτσι οι χώροι τέχνης, καλούνται να βρουν τρόπους  να αυξήσουν την αίσθηση  ευμάρειας στο κοινό, να ενισχύσουν την περηφάνια λόγω καταγωγής, τους δεσμούς με την τοπική κοινωνία και ιστορία, να ερμηνεύσουν, να προκαλέσουν και να δώσουν κίνητρα σκέψης.
Καθώς η κοινωνία μας αντιμετωπίζει έντονα προβλήματα φτώχειας, ανισότητας, κατάθλιψης και κοινωνικές διακρίσεις, η τέχνη μπορεί να βοηθήσει στην κατανόηση, στο διάλογο και την αντιμετώπιση των προκλήσεων της εποχής μας, ακόμα και ανοίγοντας η ίδια θέματα και θέτοντας ερωτήματα.
Όσο κι αν κάποια πράγματα νομίζουμε ότι καταρρέουν ή κλυδωνίζονται γύρω μας, για τους περισσότερους, που έχουμε την αίσθηση της όρασης τουλάχιστον, αυτό που μένει και μας συγκρατεί πολλές φορές είναι οι εικόνες που κουβαλάμε μέσα μας ˚τα χέρια της μάνας μας όταν μας σήκωνε, το ψωμί που ζυμώσαμε, το ποδήλατο από όπου πέσαμε, το πρώτο χαμόγελο του παιδιού μας, το πρώτο τριαντάφυλλο που άνθισε". Και τις εικόνες που θα έχουμε απόψε από εδώ, από των κήπο των  Les Roses, οι οποίες θα ομορφύνουν τη βραδιά μας.
Έτσι κλείνοντας τον κύκλο των σκέψεων και προβληματισμών μου θα χρησιμοποιούσα παραφράζοντας την, μια ρήση του Μπρεχτ για το θέατρο :
Λοιπόν, μπορεί η τέχνη να αλλάξει τον κόσμο;  Η τέχνη δεν μπορεί να αλλάξει τον κόσμο.
Μόνο οι άνθρωποι μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο.
 Η τέχνη όμως μπορεί να αλλάξει τους ανθρώπους.
Σε ευχαριστώ Κώστα που μας προσφέρεις αυτόν τον κήπο των Ρόδων, προκειμένου να περπατήσω πέταλο-πέταλο, λουλούδι-λουλούδι, στις δικές σου αλήθειες και στις δικές μου αναμνήσεις.

ΣΤΕΛΛΑ ΟΔ. ΛΙΑΤΟΥ.
Ιστορικός-Αρχαιολόγος, Μουσειολόγος

ΚΩΣΤΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ / ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ- COSTAS EVANGELATOS / INVITATION 2019